Durf te vallen

DURF TE VALLEN

Kinderen willen klauteren, springen, fietsen, skaten. Hoe kleiner je kind, hoe minder het gevaar ziet. Ze moeten leren wat hoog en laag is, wat veilig en wat gevaarlijk. Dat leer je door het te doen: van de eerste tree van de trap springen als papa je vasthoudt. Van de glijbaan ga je alleen als mama je beneden opwacht.
Deze eerste kijktafel stimuleert ouders en kinderen om te durven. De ouders om te leren loslaten en de kinderen om het avontuur aan te gaan. Want als je niet durft te vallen, durf je ook niet te leven. We leren allemaal door vallen en opstaan. Klein en groot.



Op een placemat in een herfsttint (oranje-bruin) ligt een in het bos gevonden dikke tak. Deze stelt een boomstam voor waar een kleine jongen opgeklauterd is, nu moet hij zijn evenwicht zien te bewaren. Papa let goed op, als zijn zoontje valt, dan vangt hij hem op. Vader en zoon zijn poppenhuispoppetjes. Zo kunnen je kinderen zich makkelijk met de kijktafel identificeren. Het beeld van God, die is als een vader heeft goede, oude papieren in onze christelijke traditie. Een vader die waakt over zijn kinderen. In het lied 'Vriendelijk licht' zingen we erover:
Want waar ben ik, als Gij niet wijd en zijd
waakt over mij en over al mijn gangen
Wie zou ik worden, waart Gij niet bereid
om, als ik val, mij telkens op te vangen.
Ik leef niet echt, als Gij niet met mij zijt.
Ik moet in lief en leed naar U verlangen.



Er staat een houten, zwarte kale boom op de kijktafel, deze boom heeft zijn blaadjes laten vallen. Deze liggen op de grond (nepblaadjes gekocht bij Xenos). In een aardewerken potje staan wat kleine chrysantjes, echte herfstbloemen, geknipt van een grote bolchrysant.



Zo maak je op eenvoudige wijze een herfst-tafereeltje met als thema 'durf te vallen' geschikt voor jonge kinderen.

ik vang je op!



Het prentenboek 'Goed zo, Kleine Beer' staat centraal op deze kijktafel. Kleine beer gaat op onderzoek uit. Wat kan en durft hij al allemaal. Hij klimt op een hoge rots, klautert in een boom en wil ook de rivier oversteken, maar de stenen zijn nat en glad....

Op een rieten placemat staat het boek open. Het wordt op zijn plaats gehouden met grote kiezels, rotsblokken die lijken over te gaan in de rots in het boek. Op de dubbele bladzijde zie je dat Grote Beer dicht in de buurt blijft en Kleine Beer op kan vangen als het nodig is.



Er staat natuurlijk een lichtje op de kijktafel. De blauwe onderzetter met de tekst 'bewaar in uw hand' , past uitstekend bij ons thema 'durf te vallen'. Wij als ouders zorgen en behoeden ons kind, plakken pleisters, geven kusjes en stimuleren ons kind om het toch nog maar eens te proberen. Want bijvoorbeeld fietsen of schaatsen leer je niet zonder te vallen. Dat hoort erbij. God zorgt en behoed ons op andere wijze. Waar we ook gaan of staan, hij is ermee vertrouwd. Bij zorgen of verdriet, bij vreugde en voorspoed, wat het leven ons ook brengt: wij zijn in Gods hand.



De kijktafel is aangekleed in herfstsfeer. Er zijn enkele gedroogde bloemen van de hortensia tussen de rotsen gestoken aan de ene kant van de kijktafel en aan de andere kant van de kijktafel verschuilt zich een egeltje. Ze is op zoek naar een veilig plekje waar ze haar winterslaap kan gaan houden...



Op de voorgrond ligt een keramiek herfstblad, dat gevuld is met herfstvruchten: de bomen hebben ze laten vallen, zodat eekhoorntjes en anderen dieren ervan kunnen eten. Deze vruchten - de eikels, kastanjes, beukennootjes - zijn de zaden van een boom. Ze kunnen wortel schieten en zo verschijnt er in het voorjaar een klein jong boompje.



over een boom die zijn blaadjes niet durft te laten vallen
Wat zou er gebeuren als een boom zijn blaadjes en vruchten niet durft te laten vallen? In de voorleeshoek staat hier een bijzonder versje over. Het begint zo:
Stel je voor dat alle bomen
tot nieuw inzicht zouden komen,
dat ze zeiden met zijn allen:
"Wij laten géén blad meer vallen!".....



Op een ronde placemat gemaakt van zeegras, staat een zwarte houten sieradenboom. Zo'n boom zou je zelf uit dun triplex kunnen zagen, maar ook een smalle vaas bekleed met bruin papier of een bruine koker waarin je afgevallen takken zet, kan als 'boom' op deze kijktafel functioneren. Er liggen enkele herfstbladeren op de grond.

Knip zelf ( of laat het je grotere kinderen doen) uit enkele namaak herfstbladeren, kleine blaadjes en bevestig ze met zwart garen aan de takken van de boom. Heeft je kind iets gedurfd? Iets dat hij of zij daarvoor niet deed? Dan zou je een draadje kunnen doorknippen, zo 'durft' de boom zijn blaadjes te laten vallen.



Je zou ook samen op een rustig moment 'herinneringen' kunnen ophalen: weet je nog? De eerste keer van de glijbaan af, zonder zijwieltjes kon fietsen, de eerste keer dat je kon touwtje springen, de handstand kon, op een skatebord durfde, alleen een boodschap ging doen, ... Bij elke herinnering kan je een blaadje doorknippen.

Om deze herfst-kijktafel af te maken staan er enkele paddenstoelen en het lichtje op de onderzetter. Er is plaats voor gevonden herfstvruchten. Deze kan je ook in kleine aardewerken schaaltjes rondom de boom heenzetten.



niet bang zijn!
Spinnen en herfst: ze horen bij elkaar. Daarom ook een 'spinnen-kijktafel'. Kleine spinnetjes zijn te koop bij Xenos.



Op een ronde placemat in herfstkleur liggen enkele namaak-herfstbladeren en staat een lichtje in een onderzetter in de vorm van een herfstblaadje. Centraal staat een 'stam' met enkele uitsteeksels. Er hangt een spin aan een draadje. Maar het spinnetje durft zich niet te laten vallen.
Er staat een kring van mede-spinnen hem aan te moedigen: 'Kom nou, het is echt niet eng. Je hangt aan een draadje, je hebt een reddingslijn. En wij zijn er ook, wij vangen je op....'



Zonder aanmoediging wordt een kind niet groot. Het gezin, de buurt, de school: als er geen mensen om het kind heen waren die hem of haar niet aanmoedigen, helpen, wijzen op de eigen mogelijkheden en talenten, dan krijgt een kind er geen vertrouwen in. Maar: durf te leven!



EK